AKTUALNOŚCI

4 PRZYKAZANIA DLA RODZICÓW PRZEDSZKOLAKA

czwartek, 14 lutego 2019 10:03

  1. 1. Kochaj bezwarunkowo. I okazuj to w każdej sytuacji. W ten sposób wzmacniasz poczucie własnej wartości twojego małego buntownika.
  2. 2. Szanuj zdanie dziecka, jednak jeśli się z nim nie zgadzasz, nie ustępuj dla świętego spokoju. Tłumacz, dlaczego myślisz inaczej, i nie nadużywaj ostatecznej broni rodziców – argumentu „nie, bo nie”.
  3. 3. Zrozum, że trudne emocje są najzupełniej naturalne na wszystkich etapach dorastania.
  4. 4. Pomagaj rozwiązać problemy, ale nie rób tego za dziecko. Twoja nadopiekuńczość może być odebrana przez dziecko jako dowód, że tak naprawdę nie wierzysz w jego siły.

    Dalsza część artykułu: 4 PRZYKAZANIA DLA RODZICÓW PRZEDSZKOLAKA

 

KILKA SPOSOBÓW NA PRZEDSZKOLNEGO NIEJADKA:

czwartek, 14 lutego 2019 10:00

  1. Wdrażanie dziecka w proces przygotowania posiłków, dzięki czemu ma możliwość oceniania jak potrawa pachnie, smakuje, ma wpływ na to, jak wygląda. Własnoręcznie zrobione kanapki czy sałatka większości dzieci smakują o wiele lepiej.
  2. Wycinanie foremkami kształtów z owoców, warzyw, kanapek – niecodzienna forma przygotowania posiłku.
  3. Pusty talerz - dziecko dostaje pusty talerz i może samo sobie nałożyć, co chce. Raz to będzie sama marchewka z groszkiem, raz same ziemniaki, z biegiem czasu dziecko zobaczy, że fajniej jest, jak jest kolorowo i nakładał sobie wszystkiego po trochu.
  4. Książeczki, np. „Przekroje. Owoce i warzywa”, zdarza się, że dziecko zje posiłek, żeby sprawdzić, ile i jakich dane warzywo ma witamin. Inne książki: „Basia, Franek”, „Muminki”.
  5. Proponuj dziecku mniejsze porcje. Talerz pełen po brzegi zupy jarzynowej wcale nie zachęca do jedzenia. Przeciwnie - może dziecko przytłoczyć i przestraszyć. Co innego mały kotlecik, łyżka ziemniaków i niewielka miseczka sałaty. To da się zjeść. I naprawdę wystarczy, by zaspokoić głód.
  6. Pozwól dziecku wybierać. Zanim zabierzesz się do przygotowywania posiłku, zapytaj: „Chcesz kanapkę z szynką czy twarożkiem? Wolisz jogurt z jagodami czy truskawkami, a może koktajl bananowy lub pomarańczowy?”. Jeśli nic nie wybierze, to trudno. Może jednak któraś z propozycji mu się spodoba. Poza tym każdy z nas lubi decydować o swoim menu, dzieci nie są wyjątkiem.
  7. Zgódź się na drobne dziwactwa twojego malucha. Jeżeli koniecznie chce popijać pomidorową sokiem pomarańczowym, nie rób z tego problemu. To przecież tylko kwestia smaku. Lubi jeść kanapki tylko w kształcie trójkąta, a mleko pić przez słomkę? Nie przejmuj się, na pewno z czasem mu się to znudzi.
  8. Nie dawaj dziecku tego, czego nie lubi. Jeśli nie chce jeść mięsa, nie zmuszaj go. Zaproponuj mu zamiast tego jajko lub rybę, a może kawałek wędliny. Jeżeli wybrzydza nad warzywami, zamiast się denerwować, daj mu więcej owoców.
  9. Nie próbuj przemycać w potrawach rzeczy, których dziecko nie lubi. Z pewnością wykryje oszustwo i nie zje niczego. A co najgorsze, obrzydzisz mu to, co lubiło dotychczas.

    Dalsza część artykułu: KILKA SPOSOBÓW NA PRZEDSZKOLNEGO NIEJADKA:

 

JAK MÓWIĆ, ŻEBY MALUCHY NAS SŁUCHAŁY

czwartek, 14 lutego 2019 09:57

Wychowywanie dziecka w dzisiejszych czasach to ogromne wyzwanie. Wydaje nam się, że dzieci nie słuchają nas, ale zadajmy sobie pytanie czy my słuchamy ich?. Z pomocą przychodzą nam J. Faber i J. King, autorki książki pt. „Jak mówić, żeby maluchy nas słuchały”, która zawiera cenne wskazówki mogące pomóc wielu rodzicom w znalezieniu nici porozumienia z naszym dzieckiem.

Poszukując błędów w relacji z naszym dzieckiem powinniśmy zacząć od zadania sobie kilku pytań i zastanowienia się, jaka byłaby nasza reakcja:

  • czy lubisz kiedy ktoś zaprzecza twoim emocjom?
  • czy lubisz, kiedy ktoś udziela Ci rad w momencie, kiedy wcale ich nie potrzebujesz?
  • czy lubisz filozoficzne kazania?
  • czy lubisz być porównywana do innych (rodziców)?
  • czy lubisz, kiedy ktoś zadaje Ci mnóstwo pytań (przesłuchanie)?
  • czy nie wolałabyś żeby ktoś potwierdził, że rozumie twoje negatywne uczucia i werbalnie je zaakceptował?

Poniżej przedstawiam kilka cennych wskazówek dla rodziców z punktu widzenia autorek książki.

Dalsza część artykułu: JAK MÓWIĆ, ŻEBY MALUCHY NAS SŁUCHAŁY

 

AGRESJA U DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM- JAK SOBIE Z NIĄ RADZIĆ?

czwartek, 14 lutego 2019 09:55

Agresja jest celowym działaniem dziecka, które ma braki emocjonalne i chce zwrócić na siebie naszą uwagę. Jako rodzice musimy, przede wszystkim zrozumieć, że dziecko jest agresywne nie bez powodu. Dziecko zwykle nie wie jak radzić sobie ze złością, z krzywdą czy strachem, działa instynktownie. Ktoś mnie atakuje? Ja atakuje jego.

W temacie agresji u dzieci bardzo istotnym aspektem są emocje. Jeśli nie zaspokoimy podstawowych potrzeb naszego dziecka, ono nie będzie potrafiło radzić sobie ze swoimi emocjami. Wszystkie tłumione emocje wracają ze zdwojoną siłą. Prędzej czy później. Dziecko niezauważone i ignorowane może wykazywać później dwie tendencje:

  • do nadmiernej złości i wybuchów, ponieważ nauczyło się że nikt nie reagował lub reagował agresywnie na niego i jego stany emocjonalne;
  • do wycofywania się z okazywania emocji. Nastąpi efekt ich stopniowego zamrażania, zwłaszcza wtedy kiedy będzie upominane w obecności innych lub zawstydzane. Przykład komunikatu, który może wywoływać taki efekt: „Wszyscy na Ciebie patrzą a ty się tak zachowujesz. Wstydź się”.

    Dalsza część artykułu: AGRESJA U DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM- JAK SOBIE Z NIĄ RADZIĆ?

 

JAK MÓWIĆ, ŻEBY MALUCHY NAS SŁUCHAŁY

czwartek, 14 lutego 2019 09:48

Wychowywanie dziecka w dzisiejszych czasach to ogromne wyzwanie. Wydaje nam się, że dzieci nie słuchają nas, ale zadajmy sobie pytanie czy my słuchamy ich?. Z pomocą przychodzą nam J. Faber i J. King, autorki książki pt. „Jak mówić, żeby maluchy nas słuchały”, która zawiera cenne wskazówki mogące pomóc wielu rodzicom w znalezieniu nici porozumienia z naszym dzieckiem.

Poszukując błędów w relacji z naszym dzieckiem powinniśmy zacząć od zadania sobie kilku pytań i zastanowienia się, jaka byłaby nasza reakcja:

  • czy lubisz kiedy ktoś zaprzecza twoim emocjom?
  • czy lubisz, kiedy ktoś udziela Ci rad w momencie, kiedy wcale ich nie potrzebujesz?
  • czy lubisz filozoficzne kazania?
  • czy lubisz być porównywana do innych (rodziców)?
  • czy lubisz, kiedy ktoś zadaje Ci mnóstwo pytań (przesłuchanie)?
  • czy nie wolałabyś żeby ktoś potwierdził, że rozumie twoje negatywne uczucia i werbalnie je zaakceptował?

    Dalsza część artykułu: JAK MÓWIĆ, ŻEBY MALUCHY NAS SŁUCHAŁY

   

AGRESJA U DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM- JAK SOBIE Z NIĄ RADZIĆ?

czwartek, 14 lutego 2019 09:44

Agresja jest celowym działaniem dziecka, które ma braki emocjonalne i chce zwrócić na siebie naszą uwagę. Jako rodzice musimy, przede wszystkim zrozumieć, że dziecko jest agresywne nie bez powodu. Dziecko zwykle nie wie jak radzić sobie ze złością, z krzywdą czy strachem, działa instynktownie. Ktoś mnie atakuje? Ja atakuje jego.

W temacie agresji u dzieci bardzo istotnym aspektem są emocje. Jeśli nie zaspokoimy podstawowych potrzeb naszego dziecka, ono nie będzie potrafiło radzić sobie ze swoimi emocjami. Wszystkie tłumione emocje wracają ze zdwojoną siłą. Prędzej czy później. Dziecko niezauważone i ignorowane może wykazywać później dwie tendencje:

  • do nadmiernej złości i wybuchów, ponieważ nauczyło się że nikt nie reagował lub reagował agresywnie na niego i jego stany emocjonalne;
  • do wycofywania się z okazywania emocji. Nastąpi efekt ich stopniowego zamrażania, zwłaszcza wtedy kiedy będzie upominane w obecności innych lub zawstydzane. Przykład komunikatu, który może wywoływać taki efekt: „Wszyscy na Ciebie patrzą a ty się tak zachowujesz. Wstydź się”.

    Dalsza część artykułu: AGRESJA U DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM- JAK SOBIE Z NIĄ RADZIĆ?

 

4 PRZYKAZANIA DLA RODZICÓW PRZEDSZKOLAKA

poniedziałek, 04 lutego 2019 09:09

  1. 1. Kochaj bezwarunkowo. I okazuj to w każdej sytuacji. W ten sposób wzmacniasz poczucie własnej wartości twojego małego buntownika.
  2. 2. Szanuj zdanie dziecka, jednak jeśli się z nim nie zgadzasz, nie ustępuj dla świętego spokoju. Tłumacz, dlaczego myślisz inaczej, i nie nadużywaj ostatecznej broni rodziców – argumentu „nie, bo nie”.
  3. 3. Zrozum, że trudne emocje są najzupełniej naturalne na wszystkich etapach dorastania.
  4. 4. Pomagaj rozwiązać problemy, ale nie rób tego za dziecko. Twoja nadopiekuńczość może być odebrana przez dziecko jako dowód, że tak naprawdę nie wierzysz w jego siły.

    Dalsza część artykułu: 4 PRZYKAZANIA DLA RODZICÓW PRZEDSZKOLAKA

   

Więcej artykułów…

Strona 1 z 24