„CHORE DZIECKO W PRZEDSZKOLU?”

 

„CHORE DZIECKO W PRZEDSZKOLU?”

„Przedszkole pełni funkcję opiekuńczą, wychowawczą i kształcącą. Zapewnia dzieciom możliwość wspólnej zabawy i nauki w warunkach bezpiecznych, przyjaznych i dostosowanych do ich potrzeb rozwojowych.” - to zadania statutowe przedszkolaPomimo przytaczania zapisów statutu podczas spotkań z rodzicami stwierdzamy, że przepisy to jedno, a życie w przedszkolu - drugie. Kwestię sporną między rodzicami a przedszkolem stanowi przyprowadzanie do niego chorych dzieci. Rodzice często twierdzą, że dziecko cierpi na alergię (stąd katar), kaszel, po czym okazuje się, że alergia ta przeistacza się w poważną infekcję. Tłumaczą również konieczność przyprowadzenia niezupełnie zdrowego dziecka sytuacją w pracy, która nie pozwala na pozostanie z nim w domu. Przesadą byłoby stwierdzenie, że na porządku dziennym jest przyprowadzanie chorych dzieci przez rodziców, niemniej jednak takie sytuacje zdarzają się bardzo często. Tymczasem kaszlące, zakatarzone dziecko powinno  zostać w domu, bo jego stan zdrowia stwarza zagrożenie dla niego samego - najczęściej prowadzi do pogłębienia stanu choroby, jak i dla innych przedszkolaków, które zostają narażone na kontakt z chorym kolegą.



WARTO WIEDZIEĆ ŻE :
Dziecko „podleczone” lub bezpośrednio po przebytej chorobie jest wyraźnie osłabione i jego organizm jest bardzo podatny na kolejne infekcje czy inne choroby. Należy  zdać sobie sprawę, jakie powikłania i konsekwencje zdrowotne niesie ze sobą niewyleczona do końca choroba u dziecka. Często nieświadomi tego rodzice podejmują ryzyko i odprowadzają do przedszkola dzieci wykazujące jeszcze objawy chorobowe. Nawet zwykłe zapalenie górnych dróg oddechowych nieleczone lub leczone nieodpowiednio, może u małego dziecka doprowadzić do rozwoju poważniejszej choroby lub powikłań. Konsekwencją tego jest przedłużona absencja w pracy przynajmniej jednego z rodziców, podnosi to koszty leczenia dziecka oraz naraża je na długotrwałe konsekwencje zdrowotne oraz utratę ciekawych treści dydaktycznych realizowanych w tym czasie w przedszkolu. Nikt z rodziców nie chce, by inne dzieci narażały jego własne na zachorowanie, a każde chore, przeziębione dziecko przebywające w przedszkolu jest zagrożeniem dla pozostałych. Pracownicy przedszkola nie posiadają uprawnień do podawania dziecku lekarstw bez względu na to, czy jest to zwykły syrop na kaszel czy też antybiotyk. Nie wynika to ze złej woli, lecz z obawy przed reakcją organizmu dziecka na lek. Po podaniu dowolnego leku może dojść do reakcji alergicznej lub innych powikłań zdrowotnych, a placówka nie dysponuje środkami do udzielenia dziecku pomocy w takiej sytuacji.  Obowiązek zapewnienia dziecku odpowiedniej opieki podczas choroby oraz samego leczenia spoczywa wyłącznie na rodzicach - opiekunach prawnych.

KIEDY NALEŻY ZABRAĆ CHORE DZIECKO DO DOMU?

Objawy zaobserwowane u dziecka upoważniające nauczyciela do poinformowania rodziców o konieczności zabrania dziecka do domu:
- ZACHOWANIE: dziecko wykazuje objawy nadmiernego zmęczenia, jest apatyczne lub nadmiernie poirytowane, płacze częściej niż zwykle, pokłada się, nie chce brać udziału w zajęciach.
- SKÓRA: jeżeli na skórze pojawi się wysypka, wzmożony świąd, temperatura ciała jest podwyższona.
- OCZY: zapalenie spojówek (oko jest zaczerwienione, zbiera się wydzielina ropna, która  wycieka lub zasycha w oku ).
- UKŁAD ODDECHOWY:  dziecko ma problemy z oddychaniem, oddech świszczący, charczący lub zmieniony głos (chrypka), występuje kaszel, katar.
- UKŁAD TRAWIENNY dziecko ma biegunkę, w ciągu ostatnich godzin wymiotowało, ma nudności, bóle brzucha.
- JAMA USTNA: w jamie ustnej pojawiły się krostki lub owrzodzenia, ślina wycieka dziecku z ust, skarży się na ból zęba.
PAMIĘTAJMY, ŻE:
Przedszkole zawiadamia rodziców o chorobie dziecka, jeżeli stwierdzono któryś z wymienionych wyżej objawów sugerujących chorobę.
Rodzice powinni zaprowadzić chore dziecko do lekarza i stosować się do jego zaleceń.
O dniu powrotu dziecka do przedszkola decyduje lekarz. Dziecko leczone z powodu chorób nie wymagających kontroli lekarza, powinno powrócić  do przedszkola po ustąpieniu wszystkich objawów chorobowych.
Zapewnienie opieki choremu dziecku jest obowiązkiem rodziców, a nie pracowników przedszkola!  
Dobrze się stało, że problemem chorych dzieci, przyprowadzanych do przedszkoli, zajął się także Rzecznik Praw Dziecka. W specjalnym piśmie, skierowanym do kuratorów oświaty w całej Polsce, powołując się na ustawy i rozporządzenia ministra edukacji, przypomniał, że przedszkola mają zapewnić bezpieczeństwo najmłodszym. Bezpieczeństwo jest zagrożone, gdy zdrowe dzieci są narażone na kontakt z chorymi rówieśnikami. Rzecznik zaapelował poprzez kuratorów do dyrektorów przedszkoli, aby zwrócili szczególną uwagę na ten problem.  
ABY MNIEJ CHOROWAŁY – CZYLI JAK DBAĆ O ODPORNOŚĆ DZIECI?
NIEPRZEGRZEWANIE DZIECI
Jednym z najczęstszych błędów popełnianych przez rodziców jest przegrzewanie dzieci. Tymczasem nie ma powodu, by ubierać malucha cieplej niż siebie.
Zakręć kaloryfer
Przegrzewane dziecko  ma niewyćwiczony system termoregulacji - kiedy wyjdzie na dwór, trudniej mu będzie przystosować się do nagłej zmiany temperatury, przez co jest bardziej narażone na przeziębienie. Temperatura w pomieszczeniu nie powinna przekraczać 19-20°C. Pomieszczenia NALEŻY codziennie wietrzyć, a w nocy można dodatkowo nawilżać powietrze (wysuszone śluzówki nie stanowią dobrej zapory dla drobnoustrojów). Można wieszać na grzejniku pojemnik z wodą (często go wyparzając , bo łatwo staje się siedliskiem bakterii) lub mokre ręczniki.
Łóżko dziecka powinno stać jak najdalej od kaloryfera, ale też okna ( nie na osi okno-drzwi), żeby nie narażać dziecka na przeciągi.
Nie unikaj spacerów
Najlepszym i najtańszym sposobem wzmacniania odporności są spacery. Ze spaceru można zrezygnować tylko wtedy, gdy mocno wieje lub jest bardzo zimno (poniżej -10°C) bądź panuje bardzo wysoka (ponad 35°C) temperatura.
Niezależnie od pogody dziecko powinno spędzać na dworze co najmniej godzinę. Wtedy dobrze śpi, nie marudzi, ma większy apetyt, a jego buzia nabiera kolorów. Spacer ma sens, jeśli odbywacie go po parku czy lesie, z dala od miejskiego kurzu i spalin.
Latem należy wychodzić z dzieckiem poza godzinami największego nasłonecznienia, czyli między 8 a 10 rano i potem po 16.

DBAJ O DIETĘ
W zapobieganiu chorobom największe znaczenie mają:
•  witamina C - poprawia apetyt, wzmacnia odporność. Najwięcej jest jej w owocach kiwi, czarnych porzeczkach, malinach, w owocach cytrusowych,
kiszonej kapuście i natce pietruszki.
•  witamina A - zapobiega zakażeniom, poprawia wzrok. Jest w marchewce, morelach, brzoskwiniach, czarnych porzeczkach, jagodach.
•  witaminy z grupy B - wzmacniają organizm, są niezbędne w przemianie białek, tłuszczów i cukrów. Znajdziemy je w warzywach strączkowych, bananach, morelach, śliwkach, figach.
W diecie nie może zabraknąć żelaza, które jest składnikiem czerwonych krwinek.
Wszystkie niezbędne dla zdrowia składniki zapewnimy dziecku, stosując urozmaiconą dietę. Powinny się w niej znaleźć: mleko, pełne ziarna zbóż, warzywa (surowe lub gotowane), owoce, chude mięso, ryby, jaja.

TO WZMOCNI ODPORNOŚĆ:
•  codzienne spacery (także w chłodniejsze i deszczowe dni);
•  nie przegrzewanie dziecka i nie ubieranie dziecka zbyt ciepło;
•  krótkie kąpiele w chłodnej wodzie (zakończone natarciem ręcznikiem - aż skóra będzie zaróżowiona);
•  letni (nie lodowaty!) prysznic na zakończenie ciepłej kąpieli w wannie;
•  dieta zawierająca dużo owoców i warzyw, bogata w witaminy;
•  częste wietrzenie mieszkania i spanie przy uchylonym oknie;
•  kilkutygodniowy wyjazd z dzieckiem nad morze lub w góry, czyli zmiana klimatu.

JEŻELI DZIECKO ŹLE SIĘ POCZUJE, NATYCHMIAST PAŃSTWA O TYM POWIADOMIMY, DLATEGO PROSIMY, ABY NUMERY WASZYCH TELEFONÓW, KTÓRYMI DYSPONUJEMY, BYŁY AKTUALNE.
Opracowała Ewa Kuźmińska – nauczyciel Przedszkola Publicznego Nr 1 „Stokrotka” w Mrągowie.
Źródła
http://www.edziecko.pl/zdrowiedziecka
Wykorzystano materiały z czasopisma „Doradca Dyrektora Przedszkola”/ 2010r.
http://przedszkola-lwowekslaski.pl/pp1/dlarodzicow.