Jak uczyć dzieci proekologicznych postaw?

 Przed edukacją młodego pokolenia stoi bardzo ważne zadanie wprowadzenia dzieci i młodzieży w świat przyrody, jej praw i piękna, budzenia szacunku do różnorodnych form życia oraz kształtowanie aktywnych, proekologicznych postaw wobec przyrody.


Dzieci  uczą się obserwując  dorosłych a także poprzez ich naśladowanie. Istotne są więc  postawy i zachowania rodziców i opiekunów oraz tzw. spójność pomiędzy tym, co dorośli mówią (i każą robić dziecku), a tym co sami robią.  Jeśli chcemy, aby nasze dziecko wykształciło w sobie pro-ekologiczne nawyki, musimy dawać przykład własną postawą i działaniem a właściwie „proekologicznym sposobem na życie”. Ważne jest aby wszelkie poczynania związane z ochroną naturalnego środowiska proponowane naszym wychowankom aktywnie angażowały dziecko i były jednocześnie adekwatne do jego wieku i możliwości rozwojowych
W miarę możliwości zaopatrzmy się w pojemniki do recyklingu pozwalając  dziecku samodzielnie dokonać sortowania śmieci przy okazji wyjaśniając czemu te działania mają służyć. Podczas spacerów zaprowadźmy dziecko w miejsce, w którym postawione są „kolorowe pojemniki”. Pozwalając mu na samodzielność umieśćmy w stosownych pojemnikach papier, szkło, plastik. Zachęćmy do wspólnej zabawy wykorzystując do tego celu odpady. Rozwiniemy tym pomysłowość i twórczą inwencję dziecka nadając przy okazji drugie życie przedmiotom (nasze dzieci zapewne zadziwią nas wykonanymi z kartonowych pudełek samochodzikami, ufoludkami z plastikowych butelek, czy pomysłową biżuterią z resztek aluminiowej folii i lśniących gadżetów w postaci śrub czy metalowych nakrętek).
Zaangażujmy dziecko w oszczędzanie wody i energii elektrycznej. Pozwólmy narysować dziecku „przypominajki” w postaci wyciętych z kolorowej folii kropelek, świetlików czy kolorowych stworków, które naklejone w odpowiednich miejscach (przy kontaktach czy kranach) będą przyciągać uwagę dziecka a zarazem informować o konieczności oszczędzania. Wraz z dzieckiem dokonajmy zakupów w sklepie elektrycznym i pozwólmy mu  na w miarę aktywną wymianę żarówki na energooszczędną świetlówkę. Nasze działania warto wesprzeć dziecięca literaturą o treściach ekologicznych, z  księgarni bądź  z udostępnionych stron internetowych.
Uświadamiajmy dziecku, że proekologiczna postawa to również pomaganie innym. Zachęcajmy do przekazywania niepotrzebnych zabawek, odzieży czy innych przedmiotów odpowiednim organizacjom. Dbajmy o ptaki i zwierzęta, szczególnie zimą nie zapominajmy o ich dokarmianiu a także ciepłej budzie dla naszych czworonogów.
PAMIETAJMY!! :
1. Nie karmić ptaków wodnych (kaczki, łabędzie) zepsutym pieczywem (chleb stary, skwaśniały lub - co gorsza - spleśniały powoduje schorzenia przewodu pokarmowego ptaków, prowadząc nawet do śmierci), ani pieczywem solonym (sól jest bardzo szkodliwa dla ptaków). Można natomiast dawać pieczywo suche (pod warunkiem, że świeże i rozdrobnione) lub płatki owsiane, także gotowane warzywa i ziemniaki - w takiej jednak ilości, aby wszystko zostało całkowicie zjedzone w czasie jednego karmienia.
2. Drobne ptaki wróblowate (sikory, wróble) najlepiej karmić mieszanką nasion (np. słonecznika, prosa, pszenicy, owsa) - pod warunkiem, że jest to pokarm naturalny (czyli nie prażony, solony czy słodzony). Zatopienie ziaren w niesolonym łoju lub smalcu jest dobrym sposobem - takie gotowe kulki w woreczkach z siatki można kupić w sklepach zoologicznych. Sikory i dzięcioły nie pogardzą kawałkami niesolonej słoniny (trzeba jednak pamiętać, by słonina nie wisiała dłużej niż dwa tygodnie, gdyż po tym czasie jest zjełczała i szkodzi ptakom).
3. Jeśli wieszamy karmnik, zwłaszcza dla drobnych ptaków, na ten cel należy wybrać miejsce niezbyt bliskie gęstych krzewów (w których uwielbiają się kryć polujące na ptaki koty), a potem systematycznie go uzupełniać w prowiant i dbać o jego czystość, usuwając resztki pokarmu i odchody ptaków. Lepiej jest też dokarmiać ptaki w kilku mniejszych karmnikach niż jednym dużym.

I najważniejsze!  Gdy już zaczęliśmy akcję zimowego dokarmiania, należy takie dokarmianie przeprowadzać systematycznie, przez cały okres zimowy, bo ptaki szybko przyzwyczajają się do naszych odwiedzin.

Zachęcajmy dzieci do eksperymentowania – prowadzenia własnych „parapetowych upraw”, uczulmy na potrzeby naszego czteronogiego pupila. Uświadommy dziecku, że  zwierzę ma też swoje prawa,  tak jak człowiek cierpi, i tak jak on chce być kochane i szczęśliwe.
Zabierajmy dziecko na zakupy.  Zróbmy wspólnie bawełnianą, ekologiczną torbę, którą dziecko chętnie samodzielnie ozdobi .Pokazujmy i objaśniajmy ekologiczne oznakowania. Wytłumaczmy dlaczego korzystniejsze dla środowiska jest kupowanie towarów bez zbędnych opakowań. Wybierajmy żywność ekologiczną i objaśniajmy nasz wybór.  Jeśli planujemy zakup nowego sprzętu AGD, w sklepie, starszym dzieciom na konkretnych przykładach możemy już wyjaśnić na czym polegają klasy energetyczne. Podczas przemieszczania się - komunikacją miejską, samochodem, pociągiem - tłumaczymy w jakich okolicznościach wybieramy dany środek transportu. Zachęcajmy do jazdy rowerem, spacerów.
Budźmy w dziecku ciekawość otaczającego go świata, wrażliwości na piękno, szacunek do przyrody w każdej jej postaci. Organizujmy wycieczki krajoznawcze, wybierzmy się na spacer wyposażeni w lornetkę i szkło powiększające.  Obserwujmy, dotykajmy wskazując  kolor i fakturę. Pokażmy dziecku  świat kolorów ale też dźwięków i zapachów. Starajmy się nie tylko skupiać na zwierzętach tych w zasięgu naszego wzroku ale i tych, których zauważenie wymaga nieco trudu i wysiłku. Na powietrzu proponujmy zabawy z wykorzystaniem zasobów przyrodniczych – slalom między drzewami, rzut szyszką do celu, skok w dal, rysowanie patykiem na piasku, układanie obrazów z wykorzystaniem materiału przyrodniczego, oczywiście przestrzegając zasad nie zrywania i nie niszczenia otaczającego środowiska.
Wykształcenie wśród  dzieci  proekologicznych postaw jest kluczowe w kontekście długotrwałej strategii ochrony środowiska naturalnego a doświadczenia zdobyte w rodzinie – w związku z długim czasem ich gromadzenia i silnym zaangażowaniem emocjonalnym są szczególnie trwałe. Zmieniając nasze postawy i przekazując ich proekologiczne wzorce następnym pokoleniom możemy mieć nadzieję, że marzenie o Ziemi na, której będziemy mogli żyć szczęśliwie, spokojnie i bezpiecznie  stanie się rzeczywistością.
                
                                                                                                           Iwona Wojtkiewicz
        
Źródło:
egoistka.pl
 Effata - poradnik ekologiczny